U toku jahanja karlica jahača se pomera trodimenzionalno (napred-nazad, levo-desno i gore-dole), tako da se, ukoliko pravilno sedimo na konju, obe strane karlice simetrično rotiraju. Pokreti koje karlica jahača pravi u toku jahanja identični su pokretima karlice čoveka u toku hoda. Dužina i frekvenca koraka konja takođe su, kod pravilnog odabira terapijskog konja, u saglasnosti sa hodom čoveka. Tako se mišići, tetive, ligamenti I zglobovne strukture karlice trupa se privikavaju na pokrete hoda, a jahač efikasno vežba mišiće bez opterećenja zglobova.

Nijedna mašina ne može da na ovaj način simulira pokrete hoda čoveka. U tom smislu, konj je nezamenljivo terapeutsko sredstvo kod tretmana oboljenja i stanja kod kojih postoji poremećaj tonusa mišića ili nemogućnost hoda.

Pored toga, u toku jahanja telo jahača izlazi iz ravnotežnog položaja, a zatim se prirodno, usled kretanja konja, vraća u ravnotežu. Dakle, jahanje može da:

U toku jahanja radimo i vežbe ili igramo igre u cilju reedukacije psihomotorike, senzorne integracije, popravljanja grube i fine motorike, povećavanja veština motornog planiranja, analize pokreta i sličnih kognitivnih funkcija.